Gita is coming

Vandaag van Fox Glacier naar Westport gereden. Het regende vanochtend fors en veel en hebben we dus de wandeling bij Franz Josef Glacier maar overgeslagen. Toen we erlangs reden bleek het wolkendek ook erg laag te hangen, dus of we veel gezien zouden hebben.....?

De rit naar Westport was weer zeer fraai en aangenaam. Gedurende de dag klaarde het weer op, begon de zon te schijnen en werd het warm. De weg voerde langs de Stille Oceean. Je moet je een niet al te brede weg voorstellen waarbij je links de kust van de Stille Zuidzee met z’n enorme golven, stranden en rotsen ziet en rechts de Alpen begroeit met regenwoud. En dat vele, vele kilometers lang. Magnefiek! Er wordt overigens veel aan de weg gewerkt. Dat zijn nog de gevolgen van de cycloon Fehi van 1 februari jl. Onderweg gestopt in het dorp Hoikitika waar we een souvenier hebben gekocht. Hoogtepunt was Punakaiki met zijn pannekoekrotsen en ‘burholes’  De pannekoekrotsen lijken op opeengestapelde pannekoeken. De burholes zijn gaten in de rotswand, soms wel 10 mtr boven het zee oppervlak, waaruit het water omhoog spuit door de kracht van de golven.

Na een lange dag rijden kwamen we in Westport aan met de bedoeling hier 1 nacht te blijven en dan in 1 of 2 dagen door te rijden naar Abel Tasman park. Bij inschrijven kregen we te horen dat de cycloon Gita morgen op bezoek komt en kregen we het advies om niet meer de weg op te gaan. Zeker niet met zo’n grote campervan. We besluiten morgen wat we doen blijven of toch doorgaan. Gelukkig hebben we de tijd. De ferry vertrekt pas zaterdag om 10.30 uur. We zijn benieuwd wat we van Gita gaan merken